Friday, March 29, 2024
Google search engine
Homeಸಾಹಿತ್ಯ ಸಂವಾದಕವನಈ ರಾತ್ರಿ ನಾ ಬರೆಯಬಲ್ಲೆ

ಈ ರಾತ್ರಿ ನಾ ಬರೆಯಬಲ್ಲೆ

ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಕವಿ ಪ್ಯಾಬ್ಲೋ ನೆರೂದ 1924ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ‘Twenty Love Poems and a Song of Despair’ ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿನ ಕೊನೆಯ ಕವಿತೆ

‘Tonight I can Write’ ಭಾವಾನುವಾದ

ಕನ್ನಡಿಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಶಶಿಕುಮಾರ ವೈ ಬಿ

ಇವರು ಗುಬ್ಬಿ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಯರಬಳ್ಳಿ ಗ್ರಾಮದವರು. ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು. ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಒಲವುಳ್ಳ ಬಹುಮುಖ ಪ್ರತಿಭೆ. ಬರವಣಿಗೆ, ಅನುವಾದ, ಚಿತ್ರಕಲೆ, ಪೋಸ್ಟರ್ ಮೇಕಿಂಗ್, ಇತ್ಯಾದಿ ಹವ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಇವರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಪಡೆದ ಉಪನ್ಯಾಸಕರೂ ಹೌದು.

ಪ್ರಸ್ತುತ ತುಮಕೂರಿನ ಶೇಷಾದ್ರಿಪುರಂ ಪದವಿಪೂರ್ವ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಉಪನ್ಯಾಸಕರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಈ ರಾತ್ರಿ ನಾ ಬರೆಯಬಲ್ಲೆ

ಈ ರಾತ್ರಿ ನಾ ಬರೆಯಬಲ್ಲೆ ಉಮ್ಮಳ ತುಂಬಿದ ಸಾಲುಗಳ.

ಬರೆಯಬಲ್ಲೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ‘ರಾತ್ರಿಯು ಛಿದ್ರಗೊಂಡಿದೆ
ಮತ್ತು ನೀಲ ತಾರೆಗಳು ದೂರದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕಂಪಿಸುತ್ತವೆ’.

ಇರುಳ ಎಲರು ಆಗಸದಲ್ಲಿ ತಿರುಗುತ್ತದೆ, ಹಾಗೇ ಹಾಡುತ್ತದೆ.

ಈ ರಾತ್ರಿ ನಾ ಬರೆಯಬಲ್ಲೆ ಉಮ್ಮಳ ತುಂಬಿದ ಸಾಲುಗಳ.
ನಾನವಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವಳೂ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸಿದಳು.

ಇಂಥವೇ ರಾತ್ರಿಗಳುದ್ದಕ್ಕೂ ನಾನವಳ ತೋಳ ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದೆ.
ಕಡೆಯಿರದ ಗಗನದಡಿ ನಾನವಳ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಚುಂಬಿಸಿದ್ದೆ.

ಅವಳೆನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸಿದಳು, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾನೂ ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಸಿದೆ.
ಯಾರಾದರಾಗಲೀ ಪ್ರೀತಿಸದಿರಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ ಸದಾ ವಿಶೇಷವಾದ ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳ?

ಈ ರಾತ್ರಿ ನಾ ಬರೆಯಬಲ್ಲೆ ಉಮ್ಮಳ ತುಂಬಿದ ಸಾಲುಗಳ.
ನಾನವಳ ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲೆಂದು ಗಣಿಸಲು. ನಾನವಳ ಕಳೆದುಕೊಂಡೆನೆಂದೆಣಿಸಲು.

ಅಗಾಧವಾದ, ಅವಳಿಲ್ಲದೆ ಇನ್ನೂ ಅಗಾಧವಾದ, ರಾತ್ರಿಗೆ ಕಿವಿಗೊಡಲು.
ಮತ್ತು ಕವಿತೆ ಹಾಸು ಹುಲ್ಲಿನ ಮೇಲಿಳಿಯುವ ಇಬ್ಬನಿಯಂತೆ ಮನಕ್ಕಿಳಿಯುತ್ತದೆ.

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಅವಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೇನಂತೆ?
ರಾತ್ರಿಯು ಛಿದ್ರಗೊಂಡಿದೆ, ಮತ್ತೆ ಅವಳೆನ್ನೊಡನಿಲ್ಲ.

ಅಷ್ಟೇ. ದೂರದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಯಾರೋ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ದೂರದಲ್ಲಿ.
ಅವಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡದ್ದಕ್ಕೆ ನನ್ನೆದೆಗೆ ತುಷ್ಟಿಯಿಲ್ಲ.

ಅವಳೆಡೆಗೆ ಹೋಗಲೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ನನ್ನ ನೋಟ ಅವಳ ಅರಸುತ್ತದೆ.
ನನ್ನ ಹೃದಯ ಅವಳಿಗಾಗಿ ಹುಡುಕುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅವಳು ನನ್ನೊಡನಿಲ್ಲ.

ಅದೇ ರಾತ್ರಿಯು ಅವೇ ಮರಗಳ ಬೆಳ್ಳಗಾಗಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಆದರೆ ಅದೇ ಕಾಲದ ನಾವು ಹಾಗೆಯೇ ಉಳಿದಿಲ್ಲ.

ನಾನಿನ್ನು ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಸೆ, ಖಂಡಿತವಾಗಿ, ಆದರೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದೆ ಅವಳನ್ನು!
ನನ್ನ ದನಿ ಗಾಳಿಯ ಹುಡುಕಲು ಯತ್ನಿಸಿತು ಅವಳು ಕಿವಿಗೊಡುವುದ ತಾಕಲು.

ಇನ್ಯಾರಿಗೋ! ಹೌದು ಆಕೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರವಳಾಗುವಳು. ಈ ಮೊದಲಿನ ನನ್ನ ಚುಂಬನಗಳಂತೆ.
ಅವಳ ದನಿ, ಅವಳ ಕಾಂತಿಯುತ ದೇಹ, ಆ ಆಳವಾದ ಕಣ್ಣುಗಳು.

ನಾನಿನ್ನು ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಸೆ, ಖಂಡಿತವಾಗಿ, ಆದರೆ ನಾನವಳ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ, ಬಹುಶಃ.
ಪ್ರೀತಿಸುವುದು ಕೆಲಕಾಲ, ಮರೆಯಲಾದ ಬಹುಗಾಲ!

ಏಕೆಂದರೆ, ಇಂಥವೇ ರಾತ್ರಿಗಳುದ್ದಕ್ಕೂ ನಾನವಳ ತೋಳ ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದೆ.
ಅವಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡದ್ದಕ್ಕೆ ನನ್ನೆದೆಗೆ ತುಷ್ಟಿಯಿಲ್ಲ.

ಅವಳೆನಗೆ ಕೊಡಬಹುದಾದ ಕಡೆಯ ನೋವು ಇದಾದರೂ!
ಮತ್ತು ನಾನವಳಿಗಾಗಿ ಬರೆಯಬಹುದಾದ ಕೊನೆಯ ಸಾಲುಗಳು ಇವಾದರೂ!

RELATED ARTICLES

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -
Google search engine

Most Popular

Recent Comments

Anithalakshmi. K. L on ಕವನ ಓದಿ: ಹೂವು
Sukanya on ಗುರು
G L Devaraja on ಕೋರೋಣ
Vaishnavi Metri on ಸರಗಳವು
ಬಸವರಾಜ್ ಹೇಮನೂರು on ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಂ v/s ನ್ಯೂಸ್ ರೂಂ
ಶಾಂತರಾಜು ಬಿ ಎಸ್ on ಸೂರ್ಯನೇ ದೇವರಾದಾಗ
ಲೋಕೇಶ್ ಭೈರನಾಯ್ಕನಹಳ್ಳಿ on ಅಮ್ಮನ ವಾರವೂ, ಗಿಣ್ಣಿನ ಸೊಬಗೂ…
ಸುನಿಲ್ ಕುಮಾರ್.ವಿ on ಕನ್ನಡ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಮುಂದೇನು?
ವಾಜಿದ್ ಖಾನ್ ತೋವಿನಕೆರೆ on ತುಮಕೂರಿನ ಹಾವುಕೊಂಡ ಗೊತ್ತಾ?