ಶಿಲ್ಪಾ ಟಿ.ಎಂ
ಈಗಿನ ಕುಟುಂಬ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಈ ದಿನ ಅದೆಷ್ಟು ಹತ್ತಿರವಾಗಿದಿಯೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ಹಿಂದೆಲ್ಲ ಅಮ್ಮನ ದಿನ ,ಅಪ್ಪನ ದಿನ, ಮಹಿಳೆಯರ ದಿನ, ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ದಿನ, ಅಂತೇನು ದಿನಗಳನ್ನು ಎಣಿಸಬೇಕಾಗಿರಲಿಲ್ಲ
ಯಾವಾಗಲೂ ಗೌರವ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಆಗ ಜನ ಫ್ಯಾಷನ್ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿರಲಿಲ್ಲ .ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸಿದ್ದರು ಯಾವೆಲ್ಲ ಜವಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಬೇಕಿತ್ತು, ನಿಭಾಯಿಸಿದ್ದರು.
ಪ್ರತಿ ದಿನ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ದಿನವಾಗಿಯೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದವು. ಕಾರಣ ಮನೆ ತುಂಬ ಜನ ಇರುತ್ತಿದ್ದರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೂತು ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಒಬ್ಬರನ್ನು ಒಬ್ಬರು ಗೌರವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು, ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಬಂದಾಗ ಬಗೆಹರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು…
ಹಬ್ಬ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಬಂಧಿಕರೆಲ್ಲ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದರು . ಮಹಾನವಮಿ ಬಂತೆಂದರೆ ಸಾಕು ಹಳಯದನೆಲ್ಲ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಜ್ಜಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ೧೦ ಸೇರು ಅಕ್ಕಿ ನೆನೆಸಿ ರುಬ್ಬುವ ಗುಂಡಲ್ಲಿ ರುಬ್ಬಿ ಹಿತ್ತಲಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ತರಕಾರಿ ಪಲ್ಯ ಮಾಡಿ, ಇಡ್ಲಿ, ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವಿ ಒಂದು ಮಿಗದೆ ಖಾಲಿ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು .
ನೆಂಟರು ಬರೋರು ಅಂಗೆ ಸಂಜೆಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಸೇರಿನ ಬೇಳೆ ಹಾಕಿ ಒಬ್ಬಟ್ಟು ಮಾಡಿದರೆ ಹಬ್ಬ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
ಚಿಕ್ಕ ಮನೆ ಸಗಣಿಯಲ್ಲಿ ಸಾರಿಸಿದ ಬಗ್ಗಡದ ನೆಲ ರಂಗೋಲಿಯ ಅಲಂಕಾರ, ಮಾಳಿಗೆ ಮನೆಯ ಹೊಲೆಯ ಮುಂದೆ ಬೇಯುತ್ತಿದ್ದರು ಅದರ ಹಬೆ ಗೊತ್ತಾಗದೆ ಇರುವಷ್ಟು ಮನೆ ತುಂಬಾ ನೆಂಟರು ಇರುತ್ತಿದ್ದರು .
ಆಗ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಕಳೆ ಬಂದು ಮನೆ ಕಳ ಕಳ ಅನ್ನುತಿತ್ತು..ಅಜ್ಜಿ ಹೇಳುವಾಗ ಆಗಿನ ಮನೆಗಳು ಕುಟುಂಬಗಳೂ ಅದೆಷ್ಟು ಘನತೆ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವು ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಈಗ ಮನೆಗಳು ದೊಡ್ಧವು ,ಗ್ರಾನ್ಯೆಟ್ ಕಲ್ಲು ,ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲು ಎಲ್ಲ ಸುಸಜ್ಜಿತವೆ .ಅದರೂ ಹಬ್ಬದ ಕಳೆಇಲ್ಲ ನೆಂಟರಿಲ್ಲ ಹಬ್ಬ ಅನಿಸೋದೆ ಇಲ್ಲ .
ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಹೇಳುವವರೂ ಇಲ್ಲ ಬರುವವರೂ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡ ದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರೆ. ರಜೆಗಳಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ, ಮಕ್ಕಳೆ ಮನೆಗೆ ಬರದಂತೆ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವ ಅಜ್ಜಿಯ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಿರಾಶೆಯ ಭಾವ ಕಾಣುತ್ತದೆ.
ಆಗ ಕುಟುಂಬಗಳ ದಿನವನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ವಾಟ್ಸ ಆ್ಯಪ್ ಗಳ ಸ್ಟೇಟಸ್ ಗಳಿರಲಿಲ್ಲ ಫೇಸ್ಬಕ್ ನಂತಹ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣ ಇರಲಿಲ್ಲ.ಇದರ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಕಾರಣ ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಬರುವ ಹಬ್ಬಗಳು ಕೂಡು ಕುಟುಂಬಗಳೆ ಕುಟುಂಬ ದಿನದ ಸಾಕ್ಷಿ ಆಗಿದ್ದವು. .ಈಗಿನ ನಾವುಗಳೂ ಸಂಬಂದ ಗಳಿಂದ ದೂರವಿದ್ದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅನುಭವಿಸ ಬೇಕಿದ್ದ ಕೂಡು ಕುಟುಂಬದ ಅನುಭವ ವಿಲ್ಲದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲಾತಾಣದಲ್ಲಿ ಶುಭಾಷಯ ತಿಳಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಮೊಬೇಲ್ ಗಳೇ ನಮ್ಮ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಗಳಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿರುವುದು ದುರಂತವೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಂಬಂಧಗಳ ಬೆಸುಗೆ…