ಎಚ್. ಎಸ್.ಲೋಕೇಶ್
ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಪ್ರತಿ ಜೀವಿಯು ಪ್ರತಿಫಲ ಅನುಭವಿಸಲೇಬೇಕು. ಇದು ನಿಯಮ. ಕರ್ಮ ಮೂರು ವಿಧ. ಸಂಚಿತ, ಪ್ರಾರಬ್ಧ, ಆಗಾಮಿ ಎಂಬುದಾಗಿದೆ. ಅನೇಕ ಜನ್ಮಗಳಿಂದ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವ ಕರ್ಮ ಸಂಚಿತ ವಾದರೆ ಯಾವ ಕರ್ಮವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಜನನವಾಗಿದೆ ಅದು ಪ್ರಾರಬ್ಧಕರ್ಮ. ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಬದುಕಿರುವವರೆಗೆ ಮಾಡುವುದೇ ಆಗಾಮಿ.
ಕರ್ಮಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ತಿಳಿಯುವುದು ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯದ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕರ್ಮಸಿದ್ಧಾಂತದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿನ ಉದ್ದೇಶ ಸಾವಿನ ಕಾರಣ ತಿಳಿದುಕೊಂಡರೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನವು ಸುಗಮವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಹುಟ್ಟಿನ ಉದ್ದೇಶ ಸಾವಿನ ಕಾರಣ ಇವೆರಡು ತುಂಬಾ ನಿಗೂಢದ ವಿಚಾರಗಳಾಗಿವೆ. ಈ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಹರಿಯಲು ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ ನಮಗೆ ಸಹಾಯಕವಾಗಿದೆ.
ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ ಎಂದರೆ ಭವಿಷ್ಯ ಹೇಳುವುದಲ್ಲ ಕೇವಲ ಈ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಪಾಪಕರ್ಮಗಳ ಪುಣ್ಯಕರ್ಮಗಳ ಅನುಸಾರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸುವ ಸುಖ, ಸಂತೋಷ, ನೋವು-ನಲಿವು, ಒಲವು, ಅನುಕೂಲ, ಕೀರ್ತಿ ಮತ್ತು ದುಃಖ-ದುಮ್ಮಾನ ಸಮಸ್ಯೆ, ರೋಗ ಸಾಲ, ಶತ್ರು ಈ ರೀತಿಯಾಗಿದೆ. ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳು ಅಂದರೆ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯದ ರೀತಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸ್ವತಃ ತಾನು ತನ್ನ ಕುಟುಂಬ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಸುಖ ಬೆಲೆ ಕಷ್ಟ, ಇಷ್ಟ, ನಷ್ಟ, ಅದೃಷ್ಟ ಪರೀಕ್ಷೆ ಫಲಿತಾಂಶ ತೃಪ್ತಿ ಇಷ್ಟು ಅಂಶಗಳು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಜೀವನವನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸುತ್ತವೆ.
ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಕರ್ಮ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಈ ಕೆಳಗಿನ ಶ್ಲೋಕವು ತುಂಬಾ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ
ಪುನರಪಿ ಜನನಂ ಪುನರಪಿ ಮರಣಂ
ಪುನರಪಿ ಜನನೀ ಜಠರೇ ಶಯನಮ್ |
ಇಹ ಸಂಸಾರೇ ಬಹು ದುಸ್ತಾರೇ
ಕೃಪಯಾಽಪಾರೇ ಪಾಹಿ ಮುರಾರೇ.
ಈ ಶ್ಲೋಕದ ತಾತ್ಪರ್ಯ ದಂತೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಕರ್ಮವು ನಮ್ಮನ್ನು ಪದೇಪದೇ ಇಲ್ಲಿ ಜನ್ಮ ಪಡೆದು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಾವು ಮಾಡುವ ಪಾಪಕರ್ಮ ಪುಣ್ಯಕರ್ಮಗಳ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರವೇ ಸಂಚಿತಕರ್ಮವಾಗಿದೆ. ಮರಣಾನಂತರ ವಿಧಿಯ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಪಡೆದು ಅರಿತು ಅರಿಯದೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುವ ಎಲ್ಲ ರೀತಿಯ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಘಟನೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರಾರಬ್ಧಕರ್ಮ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಯಾವಾಗಲೂ ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಕರ್ಮ, ನನ್ನ ಹಣೆಬರಹ, ವಿಧಿಯಾಟ ಈ ರೀತಿಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಡುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ.
ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಒಂದು ವಿಚಾರವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಅದೇನೆಂದರೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಮೀರಿದ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಶಕ್ತಿ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಘಟನೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣೀಭೂತವಾಗಿದೆ. ಅದೇ ಪ್ರಕೃತಿ. ಈ ಪ್ರಕೃತಿಯು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಬರಬೇಕಾಗಿರುವ ಶುಭ, ಅಶುಭ ಫಲಗಳಿಗೆ ನಾವು ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಪ್ರಕೃತಿಯು ಸಿದ್ಧತೆ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅದೇ ಪ್ರಾರಬ್ಧಕರ್ಮ.
ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಪರಿಹಾರವಿಲ್ಲ ಎನ್ನಲಾಗಿದೆ. ಅನುಭವಿಸಿಯೇ ತೀರಬೇಕು ಆದರೆ ಆ ಭಗವಂತನು ತುಂಬಾ ಕರುಣಾಮಯಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕರ್ಮದ ಜೊತೆ ವಿವೇಚನೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಈ ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಕರ್ಮವನ್ನು ಸಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಏಕೈಕ ಮಾರ್ಗವೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಜ್ಞಾನ ವಿವೇಚನೆ, ಸಮಯಪ್ರಜ್ಞೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಉದಾಹರಣೆ ಮೂಲಕ ನಿಮಗೆ ತಿಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.
ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಅಪಘಾತವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳಿ. ಕರ್ಮಾನುಸಾರ ಆದರೆ ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ನಷ್ಟವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪೆಟ್ಟಾಗಿ ತುಂಬಾ ತೊಂದರೆಯಾದರೆ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ನಮ್ಮ ಸಹೋದರರು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಪಡೆಯಲು ಸಹಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ತೊಂದರೆ ಆಗದೇ ಇದ್ದಾಗ ಪರಸ್ಪರ ಇಬ್ಬರು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ನಿನ್ನದು ತಪ್ಪು ಎಂದು ಜಗಳ ಶುರು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಆ ಜಗಳ ಅತಿರೇಕಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಹೊಡೆದಾಡಿಕೊಂಡು ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತೊಂದರೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ವಿಚಾರವೆಂದರೆ ನಾವುಗಳು ಏನು ಆಗಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಅದೃಷ್ಟ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಆ ಭಗವಂತ ನಮಗೆ ದಯ ತೋರಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬ ವಿಚಾರವನ್ನೇ ಮರೆತು ಕೋಪ ಉದ್ವೇಗದಿಂದ ಅನಗತ್ಯ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಅವರವರ ಪ್ರಾರಬ್ಧಕರ್ಮ ದಂತೆ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಅಹಿತಕರ ಘಟನೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಅರಿಷಡ್ವರ್ಗಗಳ ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೊಡದೆ ವಿವೇಚನೆಯಿಂದ ಆಲೋಚಿಸಿದರೆ ಆ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಕೂಡ ಸಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿ ಆನಂದವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು.
ವಿಷಯವಿಷ್ಟೇ ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಕರ್ಮವನ್ನು ಸದಾ ವಿವೇಚನೆಯಿಂದ ಶುಭ ಫಲವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಬಹುದು. ಯಾವ ರೀತಿಯ ಪರಿಹಾರಗಳು ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಘಟಿಸುವ ಎಲ್ಲ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ವಿವೇಕದಿಂದ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ಮುಂದುವರಿಯಬೇಕು.
ಆದರೆ ಇದು ಸುಲಭದ ಮಾತಲ್ಲ ಕಾರಣ ಯಾವಾಗಲೂ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ನಮ್ಮ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ಹಾಗಾಗಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸಿ ವಿವೇಕಿಗಳಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವ ಅಭ್ಯಾಸ ನಿರಂತರ ನಡೆಸುತ್ತಿರಬೇಕು. ನಿರಂತರ ಅಭ್ಯಾಸದಿಂದ ಜ್ಞಾನವು ಉದಯವಾಗುತ್ತದೆ ಜ್ಞಾನೋದಯವಾದರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಸುಲಭವಾಗಿ ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ.
